غـمت برای دل مبـتـلای من کافی‌ست            رسد همین که به گوشت صدای من کافی‌ست

دوبـاره لــیـلـهٔ قــدر آمـده گـل نـرگـس            بپیچد عطرت اگر در هوای من کافی‌ست

بـیـا و قـدر مـرا بـا خـودت مـقـدّر کـن            اگر بـرای تو باشـم برای من کافی‌ست

غـریب، با هـمه‌ام؛ تا مـقـرب تو شـوم            فـقـط تو باشی اگر آشنای من کافی‌ست

مبـاد آنکـه بـبـیـنـم شـرار قـهـر تـو را            همین که هجر تو باشد سزای من کافی‌ست

مـرا خـدا بـه تـو بـخـشـیـد یـا ولـی الله            رضایت تو بـرای خـدای من کافی‌ست

مریـضم آمدم اشک از غـم عـلی ریزم            که اشک روضه برای شفای من کافی‌ست

شب زیارت و یک یا حسین و قدری اشک            برای تـذکـرهٔ کـربـلای مـن کـافـی‌ست